روانشناسی و روانپزشکی
سمیرا صفری دیزج؛ امیر علی پناه
چکیده
زمینه و هدف: بیماران مبتلا به وسواس فکری- عملی با مشکلات عدیده روانشناختی روبهرو هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر تحمل پریشانی و نشانههای وسواس فکری عملی در مبتلایان به اختلال وسواسی- جبری بود.مواد و روشها: طرح تحقیق نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه آزمایشی و کنترل بود. جامعه ...
بیشتر
زمینه و هدف: بیماران مبتلا به وسواس فکری- عملی با مشکلات عدیده روانشناختی روبهرو هستند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر تحمل پریشانی و نشانههای وسواس فکری عملی در مبتلایان به اختلال وسواسی- جبری بود.مواد و روشها: طرح تحقیق نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه آزمایشی و کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان 20 تا 30 ساله مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر تبریز در سال 1399 بود. از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند و براساس نمره پرسشنامه وسواس فکری- عملی مادزلی (هاجسون و راچمن، 1977) و پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) در پیشآزمون، 24 نفر که دارای ملاکهای ورود بودند بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند. بهمنظور تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش از تحلیل کوواریانس به کمک نرمافزار SPSS-22 استفاده شد.یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که طرحواره درمانی گروهی بهطور معناداری منجر به افزایش نمرات توانایی تحمل پریشانی و کاهش نمرات نشانههای وسواس فکری عملی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل میشود.نتیجهگیری: در نتیجه میتوان گفت طرحواره درمانی گروهی، رویکرد مناسبی برای افزایش تحمل پریشانی و کاهش نشانههای وسواس فکری عملی در مبتلایان به اختلال وسواسی- جبری میباشد.